شارا - شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران : روزنامه نگاري دولتي نويسي
یکشنبه، 8 آبان 1401 - 10:18 کد خبر:13983
شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)، نوشيروان كيهاني زاده- در آخرين هفته اكتبر 2004 چند «اي ـ ميل» از بازديدكنندگان اين تاريخ آنلاين دريافت شد كه خواسته بودند توضيح بيشتري درباره روزنامه نگاري «دولتي نويسي» داده شود تا تفهيم شود.

شبكه اطلاع رساني روابط عمومي ايران (شارا)، نوشيروان كيهاني زاده-  در آخرين هفته اكتبر 2004 چند «اي ـ ميل» از بازديدكنندگان اين تاريخ آنلاين دريافت شد كه خواسته بودند توضيح بيشتري درباره روزنامه نگاري «دولتي نويسي» داده شود تا تفهيم شود.

اين نگارنده با ذكر يك خاطره از خود به اين خوانندگان پاسخ مي دهد: در تابستان 1336 (1958 ميلادي)، يك سال و اندي پس از ورود به دنياي روزنامه نگاري، مدير عامل بنگاه آبياري كشور وابسته به وزارت كشاورزي (آقاي ف. ز.) كه بعدا هم معاون وزارت اطلاعات و جهانگردي شد، مرا كه خبرنگار اقتصادي روزنامه اطلاعات بودم تلفني به دفتر خود واقع در ابتداي خيابان فروردين (مقابل دانشگاه تهران) خواست و گفت كه مي خواهد با روزنامه اطلاعات مصاحبه اختصاصي كند. به آنجا رفتم.


مدير عامل در اين مصاحبه گفت كه در نظرداريم كه همه رودخانه هاي كشوررا ديواره كشي كنيم و مهار زنيم تا در صورت طغيان، سيل خرابي ايجاد نكند و به مزارع و باغها آسيب نزند. در آن زمان ضبط پُرتابل و مثل امروز جيبي و نامرئي وجود نداشت (هنوز ساخته نشده بود) تا حرفهاي طرف ضبط شود.


مطلب را به همين صورت نوشتم و به دبير مربوط دادم و پس از مشاهده سردبير (كه در اين زمان، تورج فرازمند بود و اخيرا متوفي در لس آنجلس) به چاپخانه ارسال شد. در آن زمان «پروف ريدر» روزنامه اطلاعات [كسي كه همه مطالب روزنامه را پس از صفحه بندي و نمونه گيري مي خواند و امضاء مي كند كه بدون امضاي او چاپ نخواهد شد] علي جواهر كلام بود. وقتي اين مطلب را ديد به جيغ زدن افتاد كه ما نان نداريم بخوريم، حقوق معلم دو ماه عقب مي افتد، از كجا اين پول را آورده ايم كه رودخانه هارا ديواره بكشيم. اين دروغ است، نه تنها خبر نبايد چاپ شود بلكه اين خبرنگار هم بايد اخراج شود. خبر يكطرفه است، خبرنگار فريب منبع خبر را خورده، آيا اين خبرنگار پيش خود مجسم كرده كه اين كار به چه مقدار سيمان و ... نياز دارد". شرط روزنامه نگار شدن اين است كه فرد ساده نباشد. سپس از من سئوال كرد: آيا حدس زده اي كه ديواره كشي اين همه رودخانه چه بودجه اي لازم دارد، آمريكاي پولدار هم چنين كاري را نمي تواند بكند چه رسد به كشور فقير ما.


جواهركلام اضافه كرد: "اگر هم قرار است اين خبر چاپ شود طبق معمول بايد نظر چند فرد آگاه نيز استعلام و برآن اضافه شود.".


اين جر و بحث تا ساعت 2 بعدازظهر ادامه يافت و چاپ روزنامه داشت به تاخير مي افتاد كه اگر مي افتاد مردم ـ آن روز ـ كيهان را مي خريدند كه شكستي براي روزنامه اطلاعات بود. سرانجام به مجلس سنا تلفن زدند و سناتور مسعودي مدير اطلاعات به فرازمند گفت كه مطلب را به همان صورت چاپ كنيد كه خوراك خوبي براي انتقاد كردن است و از فردا شروع كنيد به پنبه مدير عامل سازمان آبياري را زدن، كه چنين شد. وقتي كه مديرعامل سازمان آبياري زير رگبار انتقاد قرار گرفت مرا متهم كرد و گفت كه به اين صراحت نگفته بود كه ديواره كشي مي شود، برداشت خبرنگار (من) بوده است!. اين اتهام مرا از پوشش اخبار دولتي بيزار ساخت و اشتياق انتقال به ميز حوادث شهري را در من به وجود آورد زيرا كه در اين ميز، خبرنگار با دولت و مقام دولتي سر و كار ندارد.

ملاحظه كنيد كه در دهه 1330 روزنامه هاي ما مطالب دولتي را به صورت يكطرفه چاپ نمي كردند اگر هم آگانه اين كار را مي كردند براي اين بود كه سوژه انتقاد به دست دهند. ولي اينك (سال1383) در روزنامه هاي تهران انتشار خبري نظير ديواره كشي رودخانه ها، فراوان به چشم مي خورد. در آن زمان اخبار آموزش و پرورش تا به تاييد اولياء اطفال و معلمان نمي رسيد به چاپخانه فرستاده نمي شد. اگر روزنامه هاي دهه هاي 1330 و 1340 را مرور كنيد خواهيد ديد كه حتي اسامي زمين خوردگان و مجروحان تصادفات رانندگي شهر را هم منتشر مي كردند و ....
 

منبع: http://www.iranianshistoryonthisday.com